Moord is altijd verschrikkelijk, maar heel soms leidt zo’n dramatische gebeurtenis óók tot iets moois. Bij Amanda (33) en Patrick (36) uit Gouda bijvoorbeeld. Zij verloren allebei een zus, maar zo leerden ze elkaar kennen… en de vonk sprong over!
Eind 2011 leren de twee tortelduifjes elkaar kennen bij een bijeenkomst van Vereniging Ouders van een Vermoord Kind (VOVK), waar lotgenoten (nabestaanden van geweldsslachtoffers) steun zoeken bij elkaar. Dergelijke ontmoetingen zijn niet alleen bedoeld voor vaders en moeders, maar zeker ook voor broers en zussen van slachtoffers van geweldsdelicten.
Studente komt niet meer thuis
Patrick de Geus is een van die broers. Tien jaar voor de bijeenkomst wordt hij in het duisternis geworpen als blijkt dat zijn zus Mariëlla (20) is vermoord. Op 4 november 2001 wordt haar lichaam gevonden in Gouda. De studente, die na een lange werkdag nog eventjes uitgaat in So What, komt niet meer thuis… Patrick vertelt aan het Algemeen Dagblad: “Tien jaar later worstelde ik nog met bepaalde dingen. Toen Mariëlla overleed, woonde ze al op zichzelf. Ik zag haar wel veel, we gingen uit in So What. Dat was altijd gezellig. Daarvoor hebben we natuurlijk veel gekibbeld, als broer en zus onderling. Maar uiteindelijk kregen we samen een leuke tijd.”
Noodlot in Honduras
Amanda Mast heeft iets vergelijkbaars meegemaakt: op 22 augustus 2008 verliest ze haar zus Mariska (23), die onder zeer verdachte omstandigheden om het leven komt in een appartement op het Hondurese eiland Roatan, waar ze een duikcursus volgt. Die klap was ze in 2011 nog niet te boven gekomen, waardoor ze dus besloot naar de bijeenkomst van VOVK te gaan: “Ik ging naar de groep om te praten, om mijn gevoel te uiten. Je kunt het ook wel vertellen aan een wildvreemde, maar die begrijpt het niet zo goed als een lotgenoot.”
Amanda gaat verder: “Ik voelde in die tijd een enorme leegte. Vooral ook in mijn huis, want ik woonde samen met Mariska. Een echt vrouwenhuishouden: samen eten, veel kletsen. Ik kon altijd heel goed met haar praten. Ze was niet alleen mijn zus, maar ook mijn beste vriendin. Verliefd worden op deze leuke man gaf me weer blijdschap.”
“Soms voel ik me schuldig”
Bij VOVK slaat de vonk tussen Amanda en Patrick over en anderhalf jaar pendelen ze heen en weer tussen Gouda en Hoorn. Maar uiteindelijk gaan ze samenwonen. “In het begin voelde ik me wel schuldig tegenover mijn zus”, aldus Mast. “Ik had het gevoel dat ik gelukkig ben door haar dood. Maar zo moet je het niet zien, inmiddels weet ik dat. Mijn schoonzusje zei eens tegen me: anders hadden jullie elkaar gewoon in de kroeg ontmoet. Hoe groot die kans is, weet ik niet. Maar ik vond het heel fijn om te horen. Ze bedoelde: je hoeft je niet schuldig te voelen, zo moet je dat niet zien.”
Veroordeling en broddelwerk
In juli 2005 werd een 30-jarige Gouwenaar opgepakt voor de moord op Patricks zus Mariëlla, na DNA-onderzoek (dat hij aanvankelijk weigerde). Twee jaar later werd de bewuste man veroordeeld tot achttien jaar cel, maar inmiddels is hij weer op vrije voeten. De moordenaar van Amanda’s zus Mariska is nooit in de kraag gevat. Haar duikleraar, een 30-jarige man uit Australië, werd wel meegenomen voor verhoor naar het politiebureau, maar na het afgeven van een verklaring werd hij vrijgelaten. In 2011, na nieuw onderzoek, blijkt Mariska onherroepelijk door geweld om het leven gekomen te zijn, maar de Australiër is tot op de dag van vandaag niet opgespoord.
