Aanstaande woensdag vindt de eerste, voorbereidende rechtszaak plaats tegen S.H. uit Aardenburg, die verdacht wordt van de moord 29-jarige Ichelle van de Velde. De zaak dreunt nog altijd flink na in Zeeland…
Op 16 februari speurde de politie in het uitwateringskanaal dat van Sluis naar Retranchement gaat naar het stoffelijke overschot van Ichelle, die op dat moment al twee maanden werd vermist. De politie spaarde kosten noch moeite en zette boten, sonarapparatuur en zoekhonden in. Na enige uren speuren werden er inderdaad lichaamsdelen gevonden, en dat was in de dagen die volgden ook het geval, totdat het lichaam compleet was op 27 februari.
“Zeker omdat het zo’n lugubere moord is”
Herman Cornelis woont samen met vrouw Louki Groosman in Sluissche Veer, aan het kanaal. Hij zag de politie op 16 februari de onverharde weg langs het water afzetten en vertelt aan de Gelderlander: “Ik dacht aan een snelheidscontrole. Dat gebeurt hier wel vaker, met zo’n lasergun. De politie leidt de auto’s dan af naar de weg langs het kanaal. We hadden onze familie al gewaarschuwd: pas op, ze staan er weer.” Toen zijn buurman hem vertelde dat er ook een politiehelikopter in de lucht hing, begon hem wat te dagen: “Later hoorden we dat de politie Ichelle zocht. Ze zijn uiteindelijk drie keer komen zoeken. Het heeft allemaal veel indruk op ons gemaakt, zeker omdat het zo’n lugubere moord is.”
Er rijdt bijna nooit iemand op het weggetje bij het kanaal, maar soms is er wel een ‘verdwaalde’ wandelaar te vinden: “We lopen er zelf ook geregeld. Je moet toch aan de 10.000 passen per dag komen.” Zijn vrouw Louki was al argwanend als ze een lege auto bij het kanaal zag staan, maar dat gevoel is nu alleen maar versterkt: “Ik hield het altijd al in de gaten. Een lege auto is toch iets vreemds. Door wat er gebeurd is, kijk ik nog meer uit. Dat is misschien nergens op gebaseerd, maar ik heb er geen fijn gevoel bij.” Herman: “Je verwacht zoiets hier niet. Ik ben anders tegen ons landje gaan aankijken. Hier gebeurt toch meer dan we denken.”
Van de Velde en de verdachte S.H. hadden allebei een (ander) winkeltje in Oostburg. Daar was het een komen en gaan van ‘ramptoeristen’. “Dat is nu wel voorbij”, vertelt een medewerkster van een nabijgelegen winkeltje: “Maar natuurlijk wordt er nog over de zaak gesproken. Het is verschrikkelijk. Natuurlijk willen we wel weten wat er is gebeurd.”
Man verdachte met noorderzon vertrokken
Het huis van H. in Aardenburg staat inmiddels leeg. Haar man heeft daar nog een tijdje gewoond, maar is nu met de noorderzon vertrokken samen met de kinderen. Een buurman onthult: “Hij heeft alles weggegooid in een grote container. Die zat echt mudjevol. Er lag ook speelgoed van de kinderen in, zoals een loopstoeltje. Ik wil geen herinneringen meenemen, vertelde hij.” Het pittoreske stadje was in rep en roer: “Ineens zag je groepjes op straat het er met elkaar over hebben. Zo’n zaak raakt iedereen in een kleine gemeenschap. In Amsterdam kijken ze niet op van een paar schoten, maar hier is iedereen verbijsterd.”
