Cecil Hotel is een hotel aan Main Street in Los Angeles dat een zéér twijfelachtige geschiedenis kent. Door de jaren heen hebben er namelijk meerdere moorden, zelfmoorden, verdwijningen en onverklaarbare gebeurtenissen plaatsgevonden achter de deuren van het etablissement in de City of Angels.
Inhoud
Geschiedenis
In 1924 gaven drie hoteliers, genaamd William Banks Hanner, Charles L. Dix en Robert H. Schops, het startsein voor de bouw van het Cecil Hotel. De deuren van het hotel werden in 1927 geopend, maar vlak daarna brak de Great Depression uit. Van meet af aan ging het slecht met The Cecil en rond de jaren 40 was het dan ook al compleet verpauperd. Een groot aantal zwervers had zijn intrek genomen in het Cecil Hotel, dat steeds verder aftakelde. Dat had vooral te maken met het ontstaan en de explosieve groei van Skid Row, een gebied in de buurt van het hotel dat bekendstaat om zijn vele drugsverslaafden, die er ook anno 2021 nog in tenten slapen. In de jaren 50 durfde zelfs de politie zijn gezicht niet meer te laten zien in en rond The Cecil.
Pas in 2007 ging er een frisse wind waaien door het hotel, want toen kreeg het nieuwe eigenaars, die het Cecil Hotel een complete make-over gaven. In 2011 kreeg het vervolgens een nieuwe naam, Stay on Main. In 2014 werd het hotel overgenomen door de New Yorkse hotelier Richard Born en ook in 2021 bestaat het nog. Op dit moment telt Stay on Main 700 kamers, die je gewoon kunt boeken via de website. Wel kun je er pas eind 2021 terecht, omdat het hotel de coronacrisis aangegrepen heeft om het interieur op te frissen.
De geschiedenis van het Cecil Hotel wordt gekenmerkt door moorden, zelfmoorden, bizarre gebeurtenissen en een mysterieuze verdwijning, die van Elisa Lam. Het hotel is bijzonder populair bij ‘spokenjagers’, die vermoeden dat er iets paranormaals aan de hand is in The Cecil…
Slachtoffers
W.K. Norton (46)
W.K. Norton, een inwoner van Manhatten Beach, checkte op 12 november 1931 in, in het Cecil Hotel onder een valse naam, namelijk als ‘James Willys’ uit Chicago. Een week later werd hij dood aangetroffen op zijn kamer. Hij had vergif tot zich genomen door capsules in te slikken en werd op die manier het eerste zelfmoordgeval in het hotel.
Benjamin Dodich (25)
Een jaar later, in september 1932, volgde Benjamin Dodich zijn voorbeeld. Hij schoot zichzelf door het hoofd, waarna zijn lichaam gevonden werd door een kamermeisje.
Louis D. Borden (53)
Eind juli 1934 trof een hotelmedewerker het lijk van Louis D. Borden, een voormalig marinier, aan. Hij had zijn eigen keel doorgesneden met een scheermesje, en in een zelfmoordbrief dat bij zijn lichaam gevonden werd viel te lezen dat hij het leven niet meer zag zitten door zijn slechte gezondheid.
Grace E. Magro
In maart 1937 viel Grace E. Magro uit een raam van het Cecil Hotel. Haar val werd gebroken door een telefoonpaal en ze werd naar het ziekenhuis gesneld, maar daar kwam ze toch te overlijden. Uiteindelijk schreef de politie haar dood toe aan zelfdoding.
Roy Thompson (35)
In januari 1938 verbleef Roy Thompson, lid van het United States Marine Corps, meerdere weken in The Cecil. Op een gegeven moment sprong hij van het dak, met de dood als gevolg.
Erwin C. Neblett (39)
In mei 1939 werd het levenloze lichaam van marinier Erwin C. Neblett aangetroffen op de kamer waar hij verbleef. Hij had net als W.K. Norton vergif tot zich genomen.
Dorothy Seger (45)
Ook Dorothy Seger kwam te overlijden nadat ze vergif in had genomen. Aanvankelijk overleefde ze haar zelfmoordpoging wel, maar in het ziekenhuis moest men haar toch opgeven.
Baby Dorothy Jean Purcell (19) en Ben Levine (38)
In september 1944 verbleven Dorothy Jean Purcell en haar vriend Ben Levine, die schoenen verkocht, in het Cecil Hotel. Purcell kreeg de schrik van haar leven toen ze opeens weeën kreeg, want naar eigen zeggen wist ze helemaal niet dat ze zwanger was. Dorothy Jean beviel in haar hotelkamer van een jongetje, maar raakte in paniek en gooide haar baby uit het raam. Ze werd opgepakt en berecht, maar ontoerekeningsvatbaar verklaard en vrijgelaten.
Robert Smith (35)
In november van 1947 overleed Robert Smith nadat hij van de zevende verdieping van het Cecil Hotel was gesprongen.
Helen Gurnee (55)
Op 22 oktober 1954 sprong Helen Gurnee uit het raam van haar hotelkamer in The Cecil. Ze had ingecheckt onder een valse naam, namelijk ‘Margaret Brown’.
Julia Frances Moore (50)
Op 11 februari 1962 pleegde Julia Frances Moore zelfmoord door van de achtste verdieping van het hotel te springen. In haar kamer vond de politie een buskaartje naar St. Louis, 59 cent en een bankboekje met daarin haar vermogen van 1800 dollar (omgerekend 15.524,42 dollar in 2021).
Pauline Otton (27) en George Gianinni (65)
Op 12 oktober 1962 had Pauline Otton knallende ruzie met haar echtgenoot Dewey. Ze zag geen uitweg meer en sprong van de negende verdieping van het Cecil Hotel. Otton kwam terecht op George Gianinni, een toevallige voorbijganger, en de twee lieten gelijk het leven. Aanvankelijk dacht de politie Pauline en Gianinni samen gesprongen waren, maar onderzoek wees anders uit.
‘Pigeon Goldie’ Osgood
Op 4 juni 1964 werd het lijk van ‘Pigeon Goldie’ Osgood aangetroffen op haar hotelkamer. Ze was verkracht, meermaals gestoken en zwaar mishandeld, waarbij ze was komen te overlijden. Haar kamer was helemaal overhoopgehaald en bij het lichaam vond de politie een zakje vogelzaad. Osgood had haar bijnaam ‘Pigeon Goldie’ te danken aan het feit dat ze altijd duiven voerde in de buurt van het Cecil Hotel. Een paar uur na de moord werd Jacques B. Ehlinger (29) opgepakt, omdat de politie hem aantrof in met bloed besmeurde kleren. Er was echter te weinig bewijs om de man te veroordelen voor de moord op de duivenliefhebster.
Jane Doe (23)
Op 20 oktober 1975 pleegde een Jane Doe (iemand van wie we de naam niet kennen) zelfmoord door van het dak van het hotel te springen. De vrouw, naar schatting 23 jaar oud, gaf bij het inchecken een valse naam op: ‘Alisson Lowell’. Ze verbleef in kamer 327.
John Doe (20-32)
Op 1 september 1992 werd er een lijk gevonden in het steegje achter The Cecil. De politie vermoedde gelijk al dat de man, anno 2021 nog steeds ongeïdentificeerd, uit een raam op de vijftiende verdieping van het hotel was gesprongen… of hij was geduwd. ‘John Doe’ droeg een blauwe trainingsbroek en een grijs T-shirt en was naar schatting tussen de twintig en 32 jaar oud.
John Doe 2 (28)
Op 13 juni 2015 werd er een lichaam aangetroffen in de nabijheid van het Cecil Hotel. Er wordt vermoed dat ook hij uit een raam is gesprongen, maar daar bestaat (volgens de Los Angeles Times) nog altijd geen duidelijkheid over.
Moordenaars in het Cecil Hotel (en een bekend slachtoffer)
Het Cecil Hotel kent niet alleen een rijke historie wat betreft zelfdodingen, ook was het in het verleden populair bij seriemoordenaars. We weten zeker dat Richard Ramirez (beter bekend als de Night Stalker) en Jack Unterweger The Cecil als uitvalsbasis gebruikten.
Night Stalker
Richard Ramirez, de Night Stalker dus, liet begin jaren 80 een spoor van vernieling achter in Los Angeles en omstreken (zelf in San Francisco, honderden kilometers verderop). Uiteindelijk vermoordde hij veertien personen, van kinderen tot hoogbejaarden, en daarbij gebruikte hij het Cecil Hotel, waar hij vast zijn intrek had genomen, als uitvalsbasis. Zijn met bloed besmeurde kleren dumpte hij in de containers in een steegje achter het hotel, waarna hij het etablissement naakt óf in zijn ondergoed binnenliep, om vervolgens naar zijn kamer te gaan. Waar je zou denken dat zoiets toch op móét vallen, was dat niet het geval in het Cecil Hotel. Dat werd toentertijd namelijk vooral betrokken door drugsverslaafden en ander ‘gespuis’.
Jack Unterweger
In 1985 werd de Night Stalker gearresteerd en ter dood veroordeeld, maar zes jaar later kreeg het Cecil Hotel een andere beruchte gast: Jack Unterweger, een Oostenrijkse journalist die zijn vrije tijd gebruikte om prostituees te wurgen met hun eigen bh’s. Naar verluidt koos deze seriemoordenaar voor het bewuste hotel door de link met Ramirez, al is dat nooit bewezen. Desalniettemin: tijdens het verblijf van Unterweger werden er in Los Angeles drie prostituees vermoord. De politie wist een verband te leggen met zes onopgeloste zaken in Oostenrijk en er volgde een klopjacht. Uiteindelijk werd de moordenaar gearresteerd in Miami, waarna hij levenslang kreeg. Achter de tralies gedroeg de Oostenrijker zich voorbeeldig, waarna hij in 1990 voorwaardelijk op vrije voeten werd gesteld. Unterweger kon zich echter niet bedwingen en keerde terug naar Californië, om zijn moordtocht ‘gewoon’ voort te zetten. De seriemoordenaar eiste in totaal elf slachtoffers.
Black Dahlia
Niet alleen bekende moordenaars deden Cecil Hotel aan, ook een bekend slachtoffer sliep in het hotel. Althans, volgens de geruchten, want helemaal zeker is het niet. Hoe dan ook: we hebben het over Elizabeth Short, beter bekend als de Black Dahlia. Op 15 januari 1947 werd zij dood aangetroffen in Leimert Park in Los Angeles, haar lichaam zwaar toegetakeld en zelfs in tweeën gesneden. Daarvóór zou ze overnacht hebben in het Cecil Hotel. Haar moordenaar werd nooit gevonden…
Waarom het Cecil Hotel?
Hoe kan het dat er zich zulke duistere zaken afspeelden in het Cecil Hotel? De verklaring is betrekkelijk simpel: het hotel ligt op een steenworp afstand van Skid Row, waar de verslaafden van Los Angeles samenkomen en in tenten wonen. In de jaren 70 en 80 groeide dat gebied explosief en volgens Richard Schave, een gids bij Esotouric, dat onder meer het Hotel Horrors and Main Street Vice-pakket aanbiedt, werd Cecil Hotel gedurende lange periodes gemeden door de politie: “Het was er één grote chaos en zelfs agenten vreesden voor hun leven bij een bezoekje aan het hotel. Daar weigerden ze dus te patrouilleren.”
Elisa Lam
Het Cecil Hotel heeft door de jaren heen een groot aantal slachtoffers geëist, maar het bekendste is toch wel Elisa Lam. De 21-jarige Canadese studeerde aan de University of British Columbia, maar vond het begin 2013 tijd om haar horizon te verbreden en reisde af naar Californië. Ze deed San Diego aan, waar ze de plaatselijke dierentuin bezocht, om haar weg vervolgens te begeven naar Los Angeles, waar ze het Cecil Hotel als uitvalsbasis koos.
‘Lam was vrolijk en levendig’
Tijdens haar tripje hield Lam haar ouders, immigranten uit Hong Kong, elke dag op de hoogte van hoe het met haar ging. Op 31 januari, op de dag dat ze uit zou moeten checken bij The Cecil om naar Santa Cruz te reizen, liet ze echter niks van zich horen. Haar ouders waren gelijk ongerust en schakelden de politie in. Op dezelfde dag werd de Canadese echter nog gezien door hotelmedewerker Katie Orphan, die verklaarde: “Ze was hartstikke vrolijk en levendig, ik had niet het idee dat er wat aan de hand was.” De Los Angeles Police Department bracht een paar dagen later een bezoekje aan het hotel en onderzocht de kamer van Elisa, waar ze al haar persoonlijke bezittingen vonden: onder meer haar portemonnee en paspoort. Er werden speurhonden ingezet, maar die konden niets vinden…
Mysterieuze liftvideo
Het enige aanknopingspunt dat de LAPD had was een mysterieuze video die de bewakingscamera van de lift van The Cecil opgenomen had van Lam op 1 februari. Te zien was dat de studente, gekleed in een rode hoodie, de lift binnenkwam en vrijwel alle knopjes indrukte, waarbij ze een paranoïde indruk maakte en zich leek te verstoppen door tegen de wand van de lift te gaan staan, uit het zicht van een eventuele voorbijganger. Vervolgens liep ze naar buiten, om daarna weer naar binnen te gaan. Uiteindelijk besloot ze de lift tóch te verlaten, waarbij ze linksaf ging wegliep.
De politie openbaarde de beelden en er ontstond een heuse hype. Op Youku, een Chinese variant van YouTube, werd het filmpje bijvoorbeeld 3 miljoen keer bekeken in maar tien dagen. Desondanks kreeg de LAPD maar weinig tips, en de tips die binnenkwamen bleken niet bruikbaar.
Water met een smaakje
Het was aan oplettende hotelgasten te danken dat de zaak tóch opgelost werd. Zij vonden namelijk dat er maar een raar smaakje zat aan het kraanwater in het Cecil Hotel en bovendien viel de waterdruk zo nu en dan weg. Op de ochtend van 19 februari ging de politie op onderzoek uit en werd het lichaam van Lam gevonden in de watertank op het dak van The Cecil. De desbetreffende tank voorzag niet alleen het hotel van water, maar ook een nabijgelegen keuken én een koffiewinkeltje.
Noodlottig ongeval
Het lichaam van Elisa Lam was opgezwollen en voor een groot gedeelte ontbonden. Er werden geen aanwijzingen gevonden voor verkrachting en/of moord en dus concludeerde de LAPD dat er een noodlottig ongeval moest hebben plaatsgevonden: de Canadese was op de een of andere manier in de tank terechtgekomen en verdronken. Bovendien kwam aan het licht dat Elisa een geschiedenis had van mentale issues, de politie impliceerde dat ze een psychose had gekregen. Bij die lezing kunnen echter vraagtekens worden gezet, omdat alleen hotelmedewerkers toegang hadden tot het dak, en bovendien was het bijzonder moeilijk om bij de opening van de tank te komen. Hoe was dat Lam, die klein van stuk was, gelukt? Haar familie ging gelijk in protest en diende een verzoek in tot nader onderzoek. Dit werd echter afgewezen, waardoor de zaak nooit een bevredigende conclusie heeft gekregen.
Cecil Hotel in 2021
Zoals je al hebt kunnen lezen, bestaat het Cecil Hotel anno 2021 nog steeds. Het gaat wel door het leven onder een andere naam, Stay on Main, en heeft een paar flinke make-overs ondergaan. Bovendien zijn kamers pas te boeken vanaf eind 2021, omdat het interieur wederom onder handen wordt genomen. Seriemoordenaars kom je er hoogstwaarschijnlijk niet meer tegen (statistisch gezien is er natuurlijk altijd een kans), maar het voormalige The Cecil is wél heel erg populair bij spokenjagers. Zij zijn er heilig van overtuigd dat het spookt in de gangen van het hotel en vloggen behoorlijk massaal in het hotel. Er zijn natuurlijk geen harde bewijzen van paranormale activiteit in het Cecil Hotel, maar er is wel een keertje een opmerkelijke foto genomen.
In 2014 kwam Koston Alderete in het nieuws omdat hij een ‘spook’ op de gevoelige plaat zou hebben gezet in een van de ramen van het Cecil Hotel. De jongen, met een grote voorliefde voor horror en spookverhalen, vertelde aan ABC: “Toen ik naar dat raam keek, zag het er in mijn beleving griezelig uit. Daarna wees ik een vriend erop en hij raakte ervan over zijn toeren. En nog steeds geeft het beeld me de kriebels.” De echtheid van de foto is natuurlijk discutabel.