Het is zes jaar geleden dat de achttienjarige Sandra van Duijl uit Enschede vermoord werd en de dader, Thijs (26), is nu al weer een vrij man. De familie van de vermoorde jonge vrouw kan dat maar moeilijk bevatten…
Lichaam in bosjes
In september 2015 vermoordde de toen twintigjarige Thijs zijn twee jaar jongere vriendin Sandra na een ruzie over foto’s op haar telefoon. Hij liet haar ontzielde lichaam achter in de bosjes bij Het Rutbeek in Enschede, nadat hij foto’s had genomen. Enkele dagen later werd hij aangehouden, waarna hij een volledige bekentenis afgaf. In de rechtbank betuigde hij spijt van zijn daad, en de rechter legde hem een jeugdstraf op.
Hiertoe werd besloten omdat de rechtbank oordeelde dat hij verminderd ontoerekeningsvatbaar was, een achterstand had in zijn sociaal-emotionele ontwikkeling en dacht als iemand van veertien jaar oud. Thijs kreeg twee jaar jeugddetentie en de zogenaamde PIJ-maatregel, Plaatsing in een Inrichting voor Jeugdigen (jeugd-tbs). Vorig jaar werd die maatregel met één jaar verlengd omdat de kans op herhaling te groot werd geacht; hij was gewelddadig geweest tegen personeel en medebewoners in de instelling waar hij vastzat.
Op vrije voeten
Vorige week kregen de ouders van Sandra van Duijl echter een brief met daarin de boodschap dat de moordenaar van hun dochter ‘aangetoond heeft de verantwoording en vrijheid aan te kunnen voor de laatste fase van de PIJ’. Hij staat nog wel onder begeleiding en toezicht van de reclassering, maar kan in principe gaan en staan waar hij wil (al mag hij niet in Enschede komen).
Die vrijheid komt voor de familie van Sandra veel te vroeg, zo vertelt haar zus Liset aan de Gelderlander: “Zes jaar lijkt lang. Maar het voelt heel kort. Je denkt er nog elke dag aan. Mijn vader is na al die tijd nog niet aan het werk. Op ons heeft het een grotere impact dan op hem, de moordenaar, zo voelt het.” De familie Van Duijl bezorgde een paar jaar geleden de instelling waar Thijs werd vastgehouden, maar dat zorgde voor een shock: het was wel heel ‘luxueus’: “Een PlayStation, dat hoort toch niet bij iemands herstel?”
‘Dit voelt oneerlijk’
De naasten van Sandra hadden dat graag anders gezien: “Hij kon zich ontwikkelen. Werken. Na een tijd zagen we vrolijke foto’s van hem op Facebook. Zijn tijd heeft niet stilgestaan. De onze wel. Dat voelt oneerlijk.”
Ronald van Vuure, strafrechter bij de rechtbank Overijssel, reageert: “Dat nabestaanden jaren daarmee blijven rondlopen, verschrikkelijk. Als iemand gericht uit het leven wordt genomen, dan is geen straf erg genoeg.” Máár… “Van een straf ‘op water en brood’, zonder begeleiding, word je geen beter mens. Dat is vragen om problemen, vooral bij jeugd.” Het dient allemaal een ander doel: “Hij moet weer een goed lid van de samenleving worden. Leren hoe het gewone leven gaat, leren hoe het is om weer ‘buiten’ te zijn.”
