In augustus 2013 ging Jurriën ten Cate naar Tunesië om daar de liefde van zijn leven te ontmoeten, die hij alleen maar kende van het internet. De Almeloër trouwde in Noord-Afrika met zijn vlam, maar zijn leven veranderde al snel in een nachtmerrie.
Op slag verliefd
In 2012 is Ten Cate nog een doorsnee Almelose jongen van 22 met een baan in de logistiek, een vriendengroep en een eigen huisje. Een liefdesleven heeft hij echter niet, en daar is hij wél naar op zoek. OP een datingsite leert hij de Tunesische Marwa kennen, een beeldschone Oosterse dame, die wel interesse lijkt te hebben in de stoere Jurriën. De Tukker is op slag verliefd en slechts vier maanden later hangt hij aan de grote klok dat hij met zijn nieuwe liefde wil trouwen. De bedenkingen van zijn familie ten spijt pakt hij in augustus 2013 het vliegtuig naar Tunesië voor de trouwceremonie, waarbij niemand van zijn naasten aanwezig is…
Hij keert terug naar Nederland, waar hij een verblijfsvergunning voor zijn kersverse echtgenote wil regelen. De IND gooit echter roet in het eten en weigert, waardoor Ten Cate in december opnieuw naar Tunesië vliegt om samen met zijn vrouw Kerstmis te vieren én te bespreken hoe het nou verder moet. Bij haar familie zijn ze op dat moment al niet meer welkom, want die neemt Jurriën kwalijk dat het regelen van een verblijfsvergunning zo lang duurt.
Nachtmerrie in hotel
Ten Cate en zijn echtgenote boeken een hotel, maar op de avond van 27 december gaat het helemaal mis. Wat er precies gebeurd is weet niemand, maar wat wel zeker is, is dat Marwa van drie hoog van het balkon van de hotelkamer is gevallen. Ze loopt daarbij zware verwondingen op, die haar fataal worden in het ziekenhuis. De politie neemt Jurriën mee en niet veel later blijkt hij opeens verdachte; hij zou zijn vrouw over het 1 meter 20 hoge hek van het balkon hebben gegooid.
In 2015 wordt Jurriën ten Cate veroordeeld tot liefst 20 jaar cel. Maar het is de familie van de Almeloër overduidelijk dat er van alles rammelt aan de zaak: bewijsmateriaal wordt gemanipuleerd, alternatieve scenario’s als zelfmoord worden genegeerd en tijdens de beroepszaak gooit de rechter het op ‘bovennatuurlijke krachten’. Die zouden ervoor gezorgd hebben dat Marwa’s lichaam meters ver van het hotel belandde…
“Mijn broer zit nog steeds vast…”
Karsten ten Cate zocht zijn broer op in Tunesië, en de Gelderlander citeert hem: “Toen ik bij hem op bezoek mocht in de gevangenis, had ik een hele planning in mijn hoofd. Wat ik wilde vragen, wilde vertellen. Maar toen Jurriën de bezoekruimte binnenstapte was dat allemaal weg. Ik wilde hem alleen maar in zijn ogen kijken.” De familie zoekt nu bewust de publiciteit, omdat de Tunesische rechters vast blijven houden aan het vonnis: “Dat hebben we tot nu toe niet gedaan, omdat we de rechtsgang en stille diplomatie niet wilden verstoren. Maar het heeft niet geholpen. Mijn broer zit nog steeds vast.”
Op zondagavond deed Jurriëns moeder Trees haar verhaal in de talkshow van Humberto Tan, en Karsten plaatste in de afgelopen week voor het eerst in jaren een bericht op Facebook: “Ik ben normaal niet van het delen van persoonlijke informatie op sociale media. Maar nu moet het. Jurriën is een paar weken geleden 30 geworden. Hij zit nu al bijna acht jaar vast, 2036 kilometer ver weg. Dit voelt niet humaan. Iedereen moet dit weten, publiciteit is ons laatste redmiddel.”
Reuma en maag- en darmklachten
Het gaat naar omstandigheden goed met Jurriën ten Cate in de Tunesische cel, maar een lolletje is zijn verblijf daar natuurlijk ook weer niet. Hij heeft reumatische klachten omdat het temperatuurverschil tussen de zomer en winter zo groot is, en vanwege de stress heeft hij ook constant last van zijn maag en darmen. Bovendien mag hij momenteel geen bezoek ontvangen wegens het coronavirus. Daarnaast is zijn onderkomen behoorlijk armoedig; er zijn te weinig toiletten, er is geen internet en de gevangenen mogen niet telefoneren. Vandaar de noodkreet van zijn familie, die hoopt dat er nu eindelijk iets gaat veranderen.
