Netflix komt met een nieuwe documentaire, getiteld Nail Bomber: Manhunt. De docu in filmvorm (1 uur en 12 minuten lang) over de bomaanslagen in Londen in 1999 gaat op 26 mei in première op de streamingdienst.
Drie bomaanslagen
In april 1999 werd Londen opgeschrikt door niet één, niet twee, maar drie bomaanslagen. De eerste bom werd tot ontploffing gebracht in de zwarte woonwijk Brixton, waarbij maar liefst 39 mensen gewond raakten. Daarna ging er óók een explosief af in Brick Lane, de drukste straat van een wijk waarin veel Bengalen woonden. Als klap op de vuurpijl ontplofte er nóg een bom, dit keer in een drukbezochte homobar in Old Compton Street in de trendy uitgaansbuurt Soho. Daarbij kwamen drie mensen om (Andrea Dykes (27), Nick Moore (31) en John Light (32)) en raakten liefst 73 anderen gewond.
‘Dat is mijn collega!’
Na de tweede aanslag, die op Brick Lane, gaf de politie CCTV-beelden vrij waarop een mogelijke dader te zien was. Die werd gelijk herkend door een van zijn collega’s. Paul Mifsud schakelde de politie in, want hij wist zeker dat hij Peter Copeland gespot had. Dit gebeurde echter te laat om de ontploffing bij de homobar te voorkomen, want die vond enkele uren daarna al plaats. De dader had het overduidelijk gemunt op minderheden, en na de derde ontploffing werden de aanslagen opgeëist door de zogenaamde White Wolves-organisatie. Er werd gevreesd dat Joden, Ieren en/of Chinezen weleens het volgende doelwit zouden kunnen zijn.
Zover kwam het niet, want toen de politie de verblijfsplaats van Copeland eenmaal achterhaald had (een huurappartement in Sunnybank Road, Cove, Hampshire) ging het snel. De aanslagpleger werd in de kraag gevat, en al toen de agenten voor zijn deur stonden legde hij een bekentenis af. Copeland riep namelijk: “Ja, ik heb de aanslagen gepleegd. En dat heb ik helemaal alleen gedaan!” In zijn kamer vond de politie twee Nazi-vlaggen, alsmede een hele hoop krantenartikelen over de aanslagen.
Zes keer levenslang
De bommenlegger werd onderworpen aan een uitgebreid psychiatrisch onderzoek, en er werd onder meer schizofrenie bij hem vastgesteld. Desondanks werd hij níét ontoerekeningsvatbaar verklaard, en in de rechtszaal (op 30 juni 2000) kreeg hij zes keer een levenslange gevangenisstraf. In 2007 bepaalde een rechter dat Copeland minimaal 50 jaar vast zou zitten, waardoor hij op zijn vroegst in 2049, als hij 73 jaar oud is, vrij kan komen.
