In de nacht van 22 op 23 februari 2020 kwam dierenartsassistente Karin Grijpstra onder mysterieuze omstandigheden om het leven. Eén jaar later tasten politie en justitie nog steeds in het duister wat betreft de precieze toedracht van haar dood. Man Dirk en dochters Rian en Iris snakken naar antwoorden: “Zodat we eindelijk rust krijgen.”
Karin Grijpstra besluit in de nacht van 22 op 23 februari 2020 dat ze nog eventjes de hond uit moet laten. Haar man Dirk ligt dan al op bed en ’s ochtends treft hij zijn vrouw niet naast zich aan. Samen met dochters Rian en Iris kamt hij het terrein rond hun huis in het Friese dorpje Cornjum uit. Iris vertelt bij RTL Boulevard: “Ik ben de oprit op gelopen om met mijn vriend te gaan zoeken en toen hebben we haar gevonden. Dat is een beeld, dat raak je nooit meer kwijt.” Dirk Grijpstra heeft het ook nog op zijn netvlies staan: “We hebben haar uit het water gehaald. Daar hadden we ontzettend veel moeite mee, omdat het zo hoog is. Ik heb haar nog op de weg zien liggen…”
Familie Karin Grijpstra denkt aan auto-ongeluk
Het Openbaar Ministerie denkt eigenlijk van meet af aan al dat Grijpstra door een misdrijf om het leven is gekomen, maar dat kan de familie maar moeilijk geloven. Dirk: “Hoe is ze dan in die sloot terechtgekomen? Zonder sporen.” Iris voegt daaraan toe: “Wat is er dan gebeurd? Hoe kwam ze aan het letsel? En hoe kwam ze dan in het water? Dat zijn nog steeds de vragen waarmee we elke dag wakker worden en gaan slapen.” Dirk heeft wel een vermoeden… “Eén ding laat mij niet los en dat is een auto-ongeluk. Ik heb het altijd gedacht: ze is aangereden, niet met opzet.” Dat is ook een scenario waar de politie rekening mee houdt, zij het op de achtergrond, aldus misdaadverslaggever Peter R. de Vries. Hij haast zich door te stellen: “Het is een mysterie. Het is ook weer niet zo dat het Openbaar Ministerie heel hardnekkig zegt: het is een misdrijf en niets anders dan dat. Nee, het ligt onduidelijker, we weten het niet. Er zijn diverse mogelijkheden.”
Peter R. de Vries: ‘Geen logisch scenario’
De Vries legt ze op tafel: “Je zou kunnen zeggen: er zijn globaal vier mogelijkheden. Eén is een misdrijf: een derde heeft haar het leven ontnomen. Twee is een ongeluk, bijvoorbeeld een auto-ongeluk waardoor zij in de sloot terecht is gekomen. Drie is een ongeval, ze liet haar hond uit die nacht en dat slootje ligt onder aan een talud, ze kan uitgegleden zijn. Maar goed, daar komt wel bij kijken, dat slootje is maar 50 centimeter diep, heel klein. Toch wel lastig om daar zo om het leven te komen. Vier zou suïcide zijn, maar dat is iets wat je meteen kan afstrepen. Daar wijzen de omstandigheden totaal niet op.” De familie denkt dan wel aan een auto-ongeluk, De Vries vindt dit geen logisch scenario. Waarom niet? “Daarvoor moet je eigenlijk ter plekke zijn geweest. Ze lag onder in het slootje en de weg die daarlangs loopt is een erfweg, niet een echte straat. Ik zie niet veel mogelijkheden, en het Openbaar Ministerie ook niet, dat zij daar terecht is gekomen als gevolg van een auto-ongeluk.”
Blijven er twee mogelijkheden over, een noodlottig ongeval en een misdrijf. Maar concrete antwoorden hebben de misdaadverslaggever en de familie niet. En dat is ongelooflijk pijnlijk, zo benadrukt Iris: “Als iemand wat weet, zouden we dat graag te horen krijgen, zodat we eindelijk rust krijgen. We komen eigenlijk niet aan rouwen toe.” Dirk: “Je kunt het bijna niet afsluiten op deze manier…”
