De officier van justitie heeft afgelopen dinsdag twintig jaar cel geëist tegen de 46-jarige Gerrit H. uit Rheden voor de ‘kille en harteloze’ moord op de 35-jarige Naomi uit Arnhem. Zij was zwanger van hem, maar dreigde abortus te plegen. Zijn vrouw was daarachter gekomen en wilde scheiden.
‘Brute executie’
In de rechtbank werd duidelijk dat H. en Naomi een geheime relatie hadden gehad, maar die dreigde aan het licht te komen omdat ze zwanger was geworden. Daarop ontstak de beklaagde in blinde woede, waarna hij zijn minnares doodschoot in haar flat in de Presikhaaf. De officier noemde de daad van H. ‘een brute executie’.
Iemand van slachtofferhulp las tijdens de rechtszitting een verklaring op van de dochters van Naomi, zeven en negen jaar oud: “Waarom moest je dat nou zo doen? Je had ook gewoon met mama kunnen praten. Mama wilde alleen de baby houden. Wat was er met me gebeurd als ik thuis was geweest? Ik moet er heel veel om huilen. Ik mis mama heel erg.”
H., een kalende, corpulente man, volgens de Gelderlander gekleed in het zwart met een goudkleurige rozenkrans om zijn nek, bood zijn excuses aan de kinderen aan: “Wat ik heb gedaan is met geen woord goed te praten. Ik verdien hier straf voor.” Hij ontkende echter in alle toonaarden dat hij naar de flat van Naomi was gegaan met de bedoeling om haar om het leven te brengen. Ook zei hij dat hij haar in de dagen voor zijn daad niet bedreigd had, hij ‘wilde alleen maar met haar praten’.
H. ‘veranderde in een monster’
Naomi weigerde echter open te doen en riep volgens H. dat ze zijn gezin kapot zou maken. Toen zou hij ontoerekeningsvatbaar zijn geworden: “Ik werd een of ander monster. Ik was net de Hulk.” Met zijn 170 kilo beukte hij door de deur heen en met afgewend gezicht schoot hij op Naomi, met een wapen dat hij bij zich droeg vanwege zijn werk als juwelenhandelaar.
Buren van de flat lieten een heel ander geluid horen: er zou helemaal niet zijn gepraat. Zij hoorden dat H. de deur kapotmaakte en dat Naomi meteen om hulp riep. De vrouw vluchtte naar het balkon en belde 112. Op de zitting liet de rechtbank een geluidsopname van het gesprek horen, met een eerste schot en haar laatste woorden: “Au au. Ik ga dood, ik ga dood.” Tien seconden later een tweede schot en 25 seconden later een derde, daarna ook een vierde. Alle vier de schoten troffen Naomi.
Geen doodslag, maar moord
Volgens de officier van justitie zat Naomi ineengedoken toen H. de trekker overhaalde: “Er is dan ook volop bewijs voor moord.” De advocaat van de beklaagde benadrukte de mogelijkheid dat de vrouw de verdachte onder druk heeft gezet en heeft afgeperst, waarna zijn cliënt in een opwelling handelde. Hij vroeg om een veroordeling voor doodslag (met een straf van tussen de acht en twaalf jaar). De officier ging hier dus niet in mee en eiste twintig jaar.
